Publicacións
"Covelo, parroquia a parroquia", proxecto sobre toponimia e historia de Covelo a través das súas parroquias.
Toda a información e arquivos adxuntos aquí.
Inventario de hábitats e especies de Interese Comunitario no espazo natural Serra do Suído - Alto Tea
Este documento presenta os resultados dun estudo sobre a diversidad biolóxica do espazo natural constituído polas laderas e penillanuras da sierra de Ou Suído e a cuenca alta do río Tea. Situado no extremo meridional da dorsal galega, dacabalo entre as provincias de Pontevedra e Ourense, caracterízase por albergar un mosaico de hábitats seminaturales entre os que se inclúen turberas, grandes extensións de brezal e prados de sega, que constitúe, quizá, un dos exemplos máis representativos das
paisaxes tradicionais de media montaña da Europa Atlántica.
A serra do Suído e Alto Tea: Guía do patrimonio natural e etnográfico.
O Alto Tea e a Serra do Suído, a zona de referencia desta guía, abrangue unha ampla variedade de condicións naturais. Inclúe penedías e grandes superficies de media montaña que poden acadar os 1.000 m de altura, con pouca profundidade de solo e expostos ao rigor do clima, mais tamén abarca abrigados e sombríos fondos de val tan só 80 m por riba do nivel do mar, con solos profundos e relativamente fértiles. Toda a zona ten unha longa historia de intervención humana, aínda que a natureza e intensidade desa intervención é tamén variada. Como resultado, na paisaxe do século XXI atopamos unha mestura de hábitats naturais e seminaturais: un mosaico de zonas arboradas e zonas abertas, de bosques e matogueiras, de ríos, rochedos, turbeiras, charcas e pequenos humidais. No primeiro espazo declarado LIC, o río e ribeiras do Tea, dominan dous tipos de hábitat: o propio río, e mais o seu bosque de ribeira de amieiros, salgueiros e freixos. Ao afastármonos do leito do río, nas marxes deste corredor, o hábitat vai cambiando. Nalgúns tramos, unha vez fóra do abrigo do bosque de galería, atopamos praderías e veigas cultivadas, e noutros, monte baixo con xesteiras ou toxeiras. Nos demais tramos existe unha transición gradual a outro tipo de bosque: nomeadamente as carballeiras termófilas como, por exemplo, en gran parte do Val do Alén.
Inventario de flora e fauna da conca alta do río Tea.
Este estudo forma parte do proxecto de divulgación sobre o LIC (lugar de importancia comunitaria) do Río Tea, que polos seus valores naturais forma parte da Rede Natura 2000. O proxecto está coordinado polo Concello de Covelo e está financiado polo propio concello e pola Consellería de Medio Ambiente e Desenvolvemento Sostible da Xunta de Galicia. O LIC inclúe o leito e as ribeiras do río Tea e de varios dos seus afluentes dende o tramo alto no concello de Covelo até a súa desembocadura no río Miño, en Salvaterra de Miño. Este proxecto de divulgación (e, de feito, este estudo) refírese soamente á conca alta do Tea, concretamente á parte no municipio de Covelo.
Visións de sustentabilidade no municipio de Covelo, por Xulio Eiroa Mera
"O manexo da terra era máis que sostible pois o coidado do solo era fundamental, xa que a alimentación das persoas e tamén do gando fundamentábase na agricultura de cultivos tradicionais de Galicia."
Toda a información e arquivos adxuntos aquí.
Inventario de hábitats e especies de Interese Comunitario no espazo natural Serra do Suído - Alto Tea
Este documento presenta os resultados dun estudo sobre a diversidad biolóxica do espazo natural constituído polas laderas e penillanuras da sierra de Ou Suído e a cuenca alta do río Tea. Situado no extremo meridional da dorsal galega, dacabalo entre as provincias de Pontevedra e Ourense, caracterízase por albergar un mosaico de hábitats seminaturales entre os que se inclúen turberas, grandes extensións de brezal e prados de sega, que constitúe, quizá, un dos exemplos máis representativos das
paisaxes tradicionais de media montaña da Europa Atlántica.
- Inventario Hábitats e Especies de Interese Comunitario na Serra do Suído e Alto Tea.
A serra do Suído e Alto Tea: Guía do patrimonio natural e etnográfico.
O Alto Tea e a Serra do Suído, a zona de referencia desta guía, abrangue unha ampla variedade de condicións naturais. Inclúe penedías e grandes superficies de media montaña que poden acadar os 1.000 m de altura, con pouca profundidade de solo e expostos ao rigor do clima, mais tamén abarca abrigados e sombríos fondos de val tan só 80 m por riba do nivel do mar, con solos profundos e relativamente fértiles. Toda a zona ten unha longa historia de intervención humana, aínda que a natureza e intensidade desa intervención é tamén variada. Como resultado, na paisaxe do século XXI atopamos unha mestura de hábitats naturais e seminaturais: un mosaico de zonas arboradas e zonas abertas, de bosques e matogueiras, de ríos, rochedos, turbeiras, charcas e pequenos humidais. No primeiro espazo declarado LIC, o río e ribeiras do Tea, dominan dous tipos de hábitat: o propio río, e mais o seu bosque de ribeira de amieiros, salgueiros e freixos. Ao afastármonos do leito do río, nas marxes deste corredor, o hábitat vai cambiando. Nalgúns tramos, unha vez fóra do abrigo do bosque de galería, atopamos praderías e veigas cultivadas, e noutros, monte baixo con xesteiras ou toxeiras. Nos demais tramos existe unha transición gradual a outro tipo de bosque: nomeadamente as carballeiras termófilas como, por exemplo, en gran parte do Val do Alén.
Inventario de flora e fauna da conca alta do río Tea.
Este estudo forma parte do proxecto de divulgación sobre o LIC (lugar de importancia comunitaria) do Río Tea, que polos seus valores naturais forma parte da Rede Natura 2000. O proxecto está coordinado polo Concello de Covelo e está financiado polo propio concello e pola Consellería de Medio Ambiente e Desenvolvemento Sostible da Xunta de Galicia. O LIC inclúe o leito e as ribeiras do río Tea e de varios dos seus afluentes dende o tramo alto no concello de Covelo até a súa desembocadura no río Miño, en Salvaterra de Miño. Este proxecto de divulgación (e, de feito, este estudo) refírese soamente á conca alta do Tea, concretamente á parte no municipio de Covelo.
Visións de sustentabilidade no municipio de Covelo, por Xulio Eiroa Mera
"O manexo da terra era máis que sostible pois o coidado do solo era fundamental, xa que a alimentación das persoas e tamén do gando fundamentábase na agricultura de cultivos tradicionais de Galicia."
Nesta reedición dixital do libro elaborado no ano 2007 o lector terá a oportunidade de coñecer dúas visións da sustentabilidade. Por unha banda, o colexio representa a visión actual onde a idea dos pequenos está centrada sobre todo na reciclaxe, mentres que os maiores expoñen a súa visión máis tradicional e sustentable da vida cotiá do municipio.
O enfoque tradicional no uso da terra, a axuda do gando, o aproveitamento da auga, o coidado dos montes e do ecosistema no seu conxunto, son accións de xestión da vida e da sociedade que fundamentan os seus principios no coñecemento dos ciclos naturais e a evidencia da necesidade de pechalos na súa totalidade, de tal forma que non exista o desperdicio, o residuo. Todo ten unha función, contribuíndo e completando a supervivencia no medio sen deterioralo. Conceptos como capacidade de carga e pegada ecolóxica están implícitos nos procedementos tradicionais herdeiros dun equilibrio cíclico mantido ao longo dos séculos e que atopa o seu momento de ruptura a partir da extensión e do uso masivo dos combustibles fósiles.
O enfoque tradicional no uso da terra, a axuda do gando, o aproveitamento da auga, o coidado dos montes e do ecosistema no seu conxunto, son accións de xestión da vida e da sociedade que fundamentan os seus principios no coñecemento dos ciclos naturais e a evidencia da necesidade de pechalos na súa totalidade, de tal forma que non exista o desperdicio, o residuo. Todo ten unha función, contribuíndo e completando a supervivencia no medio sen deterioralo. Conceptos como capacidade de carga e pegada ecolóxica están implícitos nos procedementos tradicionais herdeiros dun equilibrio cíclico mantido ao longo dos séculos e que atopa o seu momento de ruptura a partir da extensión e do uso masivo dos combustibles fósiles.
